Wydawca treści
Położenie Nadleśnictwa Daleszyce
Nadleśnictwo Daleszyce jest jedną z 23 jednostek Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Radomiu i gospodaruje obecnie zasobami leśnymi na łącznej powierzchni blisko 12,5 tys. ha, leżących na terenie gmin: Daleszyce, Górno, Morawica, Pierzchnica i Masłów. Całość terenu Nadleśnictwa Daleszyce wchodzi w skład utworzonego w roku 2004, Leśnego Kompleksu Promocyjnego ,,Puszcza Świętokrzyska'', będącego wizytówką i chlubą świętokrzyskich leśników.
Teren Nadleśnictwa Daleszyce okala od wschodu i południa dwustu tysięczną aglomerację Kielce. Położenie geograficzne
Położenie geograficzne lasów N-ctwa Daleszyce określają współrzędne:
od 50° 41' do 50° 53' szerokości geograficznej północnej (N),
od 20° 34' do 20° 56' długości geograficznej wschodniej (E).
Rozciągłość południkowa wynosi około 24 km, natomiast rozciągłość równoleżnikowa około 27 km.
Według regionalizacji fizyczno-geograficznej Polski, przedstawionej przez Kondrackiego w „Geografii regionalnej Polski", wyd. II (PWN 2000), obszar lasów Nadleśnictwa Daleszyce zalicza się do:
- megaregionu – Pozaalpejskiej Europy Zachodniej (3),
- prowincji – Wyżyn Polskich (34),
- podprowincji – Wyżyny Małopolskiej (342),
- makroregionu – Wyżyny Kieleckiej (342.3);
do dwu mezoregionów:
- mezoregionu – Góry Świętokrzyskie(342.34) – obr. Daleszyce i tereny obr. Marzysz położone na północ od rzeki „Belinianki" (lasy l-ctw.: Marzysz i Niestachów),
- mezoregionu – Pogórze Szydłowskie (342.36) – lasy obr. Szczecnoi tereny obr. Marzysz, położone na południe od rzeki „Belinianki" (teren l-ctwa Radomice).
Według regionalizacji przyrodniczo-leśnej, przedstawionej w „Siedliskowych Podstawach hodowli lasu"(2004), lasy Nadleśnictwa Daleszycepołożone są w krainie Małopolskiej (VI), dzielncy Gór Świętokrzyskich (2), w mezoregonie Łysogórskim (b)
Według regionalizacji przyrodniczo-leśnej, przedstawionej w „Siedliskowych Podstawach hodowli lasu"(2004), lasy wszystkich obrębów leśnych Nadleśnictwa Daleszycepołożone są w Krainie Małopolskiej (VI), w Dzielnicy Gór Świętokrzyskich (2), w Mezoregionie Łysogórskim (b).
Takie usytuowanie przyrodniczo – leśne obszaru Nadleśnictwa sprawia, że jest ono w zasięgu występowania niemal wszystkich gatunków drzew leśnych występujących Polsce.
Najnowsze aktualności
Afrykański Pomór Świń- ważne informacje
Afrykański Pomór Świń- ważne informacje
Już w lutym 2014 r. Główny Inspektorat Weterynarii potwierdził występowanie w Polsce afrykańskiego pomoru świń (ASF). Poniżej zostały przedstawione najczęściej zadawane pytania dotyczące ASF u dzików wraz z odpowiedziami.
Fakt występowania ASFV w populacji dzików stwarza potrzebę włączenia myśliwych oraz leśników w program szkolenia, którego celem jest uświadomienie roli myśliwych i leśniczych w ochronie Polski przed rozprzestrzenieniem się ASF w populacji dzików bytujących w naszych lasach, a tym samym ochronę krajowych stad świń przed wirusem ASF, który w pierwszej kolejności może znaleźć się wśród dzików.
Czym jest afrykański pomór świń?
Afrykański pomór świń jest nieuleczalną chorobą wirusową, która występuje wyłącznie u świń i dzików. W krajach afrykańskich - na południe od Sahary, w których choroba ta pojawiła się około 100 lat temu i występuje sporadycznie do dzisiaj, podobnie jak na półwyspie iberyjskim, gdzie ASF został zwalczony w 1999 r., wirus ASF może być przenoszony również przez kleszcze - gatunek, który w naszej strefie klimatycznej nie odgrywa istotnej roli.
Informacje także na stronie Głównego Inspektoratu Weterynarii
Jaki jest przebieg i objawy kliniczne ASF u dzików?
U dzików europejskich infekcja prowadzi do bardzo ciężkich, ale nieswoistych objawów ogólnych, jak gorączka, osowienie, utrata apetytu, zaburzenia w poruszaniu się i problemy w oddychaniu. Wystąpić mogą również krwawienia (z nosa, krwawa biegunka, krwawienia skóry). Chore zwierzęta wykazują między innymi ograniczony odruch ucieczki lub inne objawy, jak niechęć do poruszania się i utrata orientacji. Choroba dotyczy wszystkich grup wiekowych i obu płci dzików w równym stopniu i w większości przypadków prowadzi do padnięć zwierząt w okresie 7 - 10 dni po zakażeniu.
Po przekrojeniu zwłok dzika należy zwrócić uwagę na: przekrwione i powiększone węzły chłonne, powiększoną śledzionę i wybroczyny w narządach wewnętrznych, w skórze lub pod skórą. Płuca i drogi oddechowe są często wypełnione pianą.
Brak wymienionych zmian nie wyklucza, że przyczyną nagłego padnięcia dzika, a częściej większej liczby dzików, może być ASF. Z tego powodu zauważenie zwiększonych padnięć dzików powinno stanowić sygnał do podejrzenia ASF. Sekcja dzików powinna być wykonana wyłącznie przez lekarza weterynarii.
Jak choroba jest przenoszona?
Choroba może być przenoszona bezpośrednio ze zwierzęcia na zwierzę lub pośrednio przez zanieczyszczone przedmioty. W niekorzystnych okolicznościach, do wprowadzenia wirusa na teren naszego kraju, może wystarczyć porzucona kanapka z wędliną sporządzona z mięsa chorego dzika lub świni. Szczególnie niebezpieczna w aspekcie przenoszenia zarazy jest krew dzików. Najmniejsza ilość krwi wystarczy do zakażenia wrażliwych dzików lub świń.
Na co należy zwrócić uwagę?
Wskazane jest zdawanie sobie sprawy z faktu, że aktualnie dziki mogą być ważnym wektorem we wprowadzeniu wirusa ASF do Polski i jego szerzeniu się w populacji dzików, a później świń.
Prosi się zatem myśliwych i leśników o zwrócenie uwagi na zwiększone padnięcia w lesie dzików i poinformowanie o tym fakcie powiatowego lekarza weterynarii (PLW), bezpośrednio, lub za pośrednictwem organów administracji lokalnej. Należy także pobrać próbki do badań laboratoryjnych, które zostaną przesłane do laboratorium przez PLW. Optymalne są próbki krwi i śledziony, ewentualnie węzły chłonne, migdałki, płuca, a w ostateczności, jeśli brak jest wymienionych narządów w tuszy dzika, kość długa lub mostek. Do badań mogą być przesłane nawet tkanki z postępującym procesem gnilnym.
Szczególnie ostrożnym należy być z przedmiotami zanieczyszczonymi krwią lub, które miały z nią kontakt. Do tych przedmiotów należą sprzęt łowiecki, buty, ubiór, szmaty, naczynia, noże.
Prosi się myśliwych o przestrzeganie zasad higieny po polowaniach (nie pozostawianie patrochów w lesie po zakończeniu polowania; dezynfekcję sprzętu łowieckiego).
Myśliwi powinni unikać wchodzenia do chlewni min. Przez 48 godz. od zakończenia polowania.
Litwa jest atrakcyjnym krajem dla turystów i myśliwych. Należy zdawać sobie jednak sprawę, że trofea i inne produkty z dzików mogą stanowić źródło wirusa i stwarzać ryzyko przeniesienia wirusa ASF i dalszego szerzenia się choroby. To samo dotyczy ubioru i innych przedmiotów.
Jak choroba jest zwalczana?
Niestety nie ma szczepionki przeciw afrykańskiemu pomorowi świń, dlatego w zwalczaniu ASF wśród dzików najważniejsze jest zachowanie środków ostrożności i regulacja ich populacji